Termodinamiko/Leciono 8: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 202:
La longeco kaj la larĝeco estas analogiaj al tiuj de la terglobo:
::<math> \nabla^2 t= \frac{\partial^2 t}{\partial r^2} +\frac{2}{r} \frac{\partial t}{\partial r}+ \frac{\cos \phi}{r^2\sin \phi} \frac{\partial t}{\partial \phi}+ \frac{1}{r^2}\frac{\partial^2 t}{\partial \phi^2}+\frac {1}{r^2\sin^2 \phi}\frac{\partial^2 t}{\partial \phi^2} \,</math>
====La konstantigita varmkonduko en solidaj korpoj de simplaj geometriaj formoj.====
En la kazo de la nekonstantigita varmonduko oni devas koni la tempon sekvan de temperaturŝanĝiĝo. Ofte oni bezonas atento-sekvi nur la varmkondukadon en la konstantigita stato, dum kiu la tempraturkampo kaj memkompreneble ankaŭ la varmfluo jam ne ŝanĝiĝas. Ĉi tiu procezo estas nomata la konstantigita varmfluo de varmkondukado.
Laŭ la ekvacio de Fourier rezultas por la varmfluo tra la area unuo (W/m<sup>2</sup>):
::<math> q = konst = -\lambda \quad grad\quad t </math>
kaj por la varmo fluanta tra la aero S:
::<math> Q = konst = -\lambda \quad S grad\quad t </math>
La konstantigita varmkonduko tra unu tavola kaj kelktavola vandoj
Oni konsideru pri ebena vando, kies dikeco estas rimarkinda ol dimensioj de ĝia surfaca areo. Sur unu flankon de la vando influas la ĉirkaŭaĵo kun la temperaturo t<sub>0</sub> kaj sur la alian flankon la ĉirkaŭaĵo kun la temperaturo t<sub>2</sub>. Oni havas la taskon difini la disetendon de la temperaturo en la vando kaj specifan varmfluon tra ĝi.
[[Dosiero:Varmfluo_tra_muro.GIF]]
t<sub>1</sub>, t<sub>2</sub> – la temperaturo de ĉirkaŭaĵoj
t’, t’’ – la temperaturo de vando
Por la unudimensia varmkondulo tra la vando kun la konstanata koeficiento de la varmkondukeco λ validas la diferenciala ekvacio de la konstatigita varmkonduko:
::<math> \frac{d^2t}{dx^2} = 0 </math>
- + -
Linio 213 ⟶ 236:
ξ
<math>\overrightarrow{a b}</math>
<sub>x</sub>
m<sup>3</sup>
| |||