Turka/Ĝeneralaj Temoj

Grasa-kursiva vokaloj a, e, i, u povas elparoliĝi longe. Simile skribitaj konsonantoj g, k, l, r, t povas elparoliĝi palatale.

Kelkaj tre gravaj esprimoj

Evet. – Jes.

Hayır. – Ne.

Normale a de "hayır" ne estas longa, tamen multaj longigas ĝin, eble pro ke ekzistas alia vorto "hayır", legata kun mallonga a.

Afedersiniz. – Pardonu min.

Teşekkürler! – Dankojn!

Teşekkür ederim. – Mi dankas.

Çok teşekkür ederim. – Mi tre dankas.

Bir şey değil. – Nedankinde.

Laŭvorte: Ĝi ne estas ion.

Özür dilerim. – Mi bedaŭras vin.

... Bey – Sinjoro ...

Ĝenerale oni uzas unuan nomon, anstataŭ familia nomo.

... Hanım – Sinjorino ... / Fraŭlino ...

Same kiel Bey, uzu kun unua nomo.

Güle güle! / Hoşçakal! – Ĝis!

Hoşçakalın. – Ĝis la revido!

Pli formala ol Hoşçakal.

Bu ne(dir)? – Kio estas ĉi tio?

Kun '-dir' estas pli formale.

... nerede? – Kie estas ...?

Lütfen buraya gelin. – Bonvolu veni ĉi tie.

Lütfen oturun. – Bonvolu sidi.

Bu doğru mu? – Ĉu tiu estas vera?

Hayır, doğru değil. – Ne, ne estas vere.

Evet, doğru. – Jes, vere.

Tamam! – Bone!

İmdat! – Helpu min!